Το φως μες το κλουβί

Και τώρα είμαι εδώ, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σκέφτομαι μόνο το σήμερα.
Σα να σβήστηκε το παρελθόν.
Τι έκανα τόσο καιρό; Τι περίμενα τόσο καιρό;
Τίποτα.. δεν υπήρξε τίποτα.
Τίποτα χειροπιαστό, τίποτα πρακτικό, τίποτα αληθινό.
Όλα ήταν τις φαντασίας..
Με κυρίευσε, με έβαλε μέσα σε ένα κλουβί και με βασάνισε.
Κι εγώ δεν έκανα ούτε μια προσπάθεια για να βγω.
Ήμουν εκεί μέσα κλεισμένη και το ήξερα.
Αλλά μάλλον δεν ήξερα πολλά.. δεν έβλεπα πολλά.. δεν ήμουνα καλά..
Και μετά μπήκε ένα φως, ένα ξένο φως.
Κι εγώ χαμογέλασα ξανά, έζησα ξανά, σήκωσα το κεφάλι στα κρυφά.
Αλλά παρέμεινα μες το κλουβί.. εκείνο το σκοτεινό κλουβί.
Ενώ θα μπορούσα να είχα ξεφύγει από τα δεσμά.
Να πετούσα ψηλά...