Η πόλη ''το ζεί''....

Μα τι έχω πάθει?
Βλέπω τον αντικατοπτρισμό ενός δέντρου που κουνιέται από τον γλυκό άνεμο και νομίζω πως είναι δύο παθιασμένοι εραστές που εκτελούν μεταμεσονύχτιες βάρδιες στα γραφεία του απέναντι κτιρίου...
Γελάω με την αλλοπρόσαλλη φαντασία μου...

Μάλλον είναι μία από αυτές τις επιθυμίες για ερωτοτροπίες που με πιάνουν κάθε καλοκαίρι μετά από μία μοναχική βραδινή βόλτα στα έρημα στενά αυτής της πόλης...και έτσι βλέπω φαντάσματα...

Το περσινό καλοκαίρι μου είχε συμβεί κάτι άλλο...
Καθώς κατέβαινα στο σπίτι το βράδυ, άκουσα από ένα διαμέρισμα του πρώτου ορόφου μιας οικοδομής κραυγές ηδονής τις οποίες ήταν πολύ δύσκολο να μην ακούσει κάποιος που περνούσε από κάτω...

Αρχικά σκέφτηκα πως το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον μου....αλλά στη συνέχεια χαμογέλασα με την σκέψη ότι κάποιοι περνούν πολύ ωραία αυτή την στιγμή...
Να 'ναι καλά τα παιδιά....

Roller-coaster Ride...

Μερικές φορές καλείσαι να κάνεις κάποιες επιλογές...Δεν ξέρεις αν θα είναι σωστές ή λάθος, αλλά σίγουρα είναι οι δικές σου επιλογές... και γι αυτό πρέπει να νιώθεις καλά...
Φαντάσου μια ζωή χωρίς επιλογές...έναν δρόμο χωρίς σταυροδρόμια...ένα μονοπώλιο προϊόντων..
Θα ήσουν χαρούμενος τότε?Θα ήσουν ευτυχισμένος με την ανυπαρξία εναλλαγής?

Τι γίνεται όμως όταν από τις τόσες επιλογές, από τους τόσους δρόμους, από τα τόσα προϊόντα δεν σε ικανοποιεί τίποτα?ούτε στο ελάχιστο?

α) Απογοητεύεσαι και γίνεσαι μίζερος?
β) Προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι κάτι από αυτά σε καλύπτει αλλά πάλι νιώθεις ένα κενό?  ή
γ) Δεν παύεις ποτέ να ψάχνεις και να κυνηγάς αυτό που θα ήθελες και αποκαλείσαι από μερικούς ονειροπόλος?

Βασικά, ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ?