Η πόλη ''το ζεί''....

Μα τι έχω πάθει?
Βλέπω τον αντικατοπτρισμό ενός δέντρου που κουνιέται από τον γλυκό άνεμο και νομίζω πως είναι δύο παθιασμένοι εραστές που εκτελούν μεταμεσονύχτιες βάρδιες στα γραφεία του απέναντι κτιρίου...
Γελάω με την αλλοπρόσαλλη φαντασία μου...

Μάλλον είναι μία από αυτές τις επιθυμίες για ερωτοτροπίες που με πιάνουν κάθε καλοκαίρι μετά από μία μοναχική βραδινή βόλτα στα έρημα στενά αυτής της πόλης...και έτσι βλέπω φαντάσματα...

Το περσινό καλοκαίρι μου είχε συμβεί κάτι άλλο...
Καθώς κατέβαινα στο σπίτι το βράδυ, άκουσα από ένα διαμέρισμα του πρώτου ορόφου μιας οικοδομής κραυγές ηδονής τις οποίες ήταν πολύ δύσκολο να μην ακούσει κάποιος που περνούσε από κάτω...

Αρχικά σκέφτηκα πως το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον μου....αλλά στη συνέχεια χαμογέλασα με την σκέψη ότι κάποιοι περνούν πολύ ωραία αυτή την στιγμή...
Να 'ναι καλά τα παιδιά....