Ain't got enough (?)

Αναρωτιέμαι...

Αναρωτιέμαι γιατί μετά από τόσο καιρό συνεχίζεις και στοιχειώνεις τα όνειρα μου...
Κι αφού σκέφτομαι όλη μέρα αυτά που <<ζήσαμε και δε ζήσαμε>>,
στο καπάκι σε βλέπω μπροστά μου να μου χαμογελάς γλυκά...
Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνεις αλλά αυτό το πράγμα με σκλαβώνει...
Κι όλα αυτά ενώ την προηγούμενη βδομάδα μιλούσες με την παρέα μου
αλλά έκανες ότι δεν ήμουν κι εγώ εκεί...
Και σα να μην έφτανε αυτό, έκανες και μια σούπερ-εκνευριστική ερώτηση που είχε να κάνει με εμένα,
δηλαδή την τύπισσα που δεν γνωρίζεις κι απλά τυχαίνει να βρίσκεται εκεί δίπλα...

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, γιατί συνεχίζω να σε σκέφτομαι τόσο μετά από όλα αυτά....
Όλα αυτά που <<ζήσαμε και δε ζήσαμε>>...
Μοιάζουν με όνειρα που με στοιχειώνουν...